/p. 361/ regio mandato cogerentur, quia scabie et lepra
Aegyptios infestabant, Moises illorum
exulum ducem se fecit multoque eius persuasione
auro et argento subfurato lucrifugi
abierunt et post multa itineris pericula
superata, ad tutum locum septimo die pervenere.
Iccirco diem illum Deo consecrandum
mandavit Moises ut suo Imperio Supremum
Numen favere ostenderet plebi, quae sic instructa
in Moisis servitute facilius continebatur».
I. C. – Legimus haec insomnia in Iustino[7] et
ipsissima mendacia esse in nostra Apologia
demonstravimus. Alex. – Ego quoque Iustini
errores patefeci, ita ut Atheus ille amplius
non reclamaret. At Moisen laudabat, quia
vivus se in abyssum deiecit ut, cum non adinveniretur,
in coelum elevatum populus crederet.
Alioquin, si Moisis cadaver conspexisset,
in Divorum numero non retulisset». Negavi
ego. Nam aliorum Patriarcharum cineres erant
apud Hebraeos, nec propterea in honore sanctitatis
esse desierunt. At ille: «Maiorem super
omnes Patriarchas honorem Moises ambiebat,
quare de seipso sic Deum locutum esse
dicebat: “Constitui te Deum Pharaonis”; ut igitur
Deus haberetur, morti se non esse obnoxium
suis testatum reliquit». Tunc ego Belgici coeli
accolas Atheos inclamabam. At ille inquit:
«Imo Cardanus[8] vester idem de Helia censuit.
Sic enim scribit: “Alter [Empedocles] ad comparandam gloriam
in Aetnae flammas sponte se coniecit, eo consilio,
ut vel latens tanquam Deus in coelum assumptus,
Indice
|
Pagine introduttive |
|
LIBER PRIMUS De Coelo et Aere |
|
LIBER SECUNDUS De Aqua et Terra |
|
LIBER TERTIUS De Animalium Generatione et Affectibus quibusdam |
|
LIBER QUARTUS SUBTILISSIMUS De Religione Ethnicorum |